Nie ma prawa określającego, kto ma wykonywać rzuty z linii autu. Aby zobaczyć, dlaczego jest to praca Hookera, możemy rozważyć proces eliminacji innych stanowisk.

Po pierwsze, nie powinien to być żaden z obrońców, ponieważ będą potrzebni do wykonywania zagrań na linii końcowej (lub obrony przed nimi), gdy piłka zostanie usunięta z linii.

Rozważ potem napastnicy. Dwóch rekwizytów to najciężsi i najsilniejsi gracze w drużynie. Ich siłę najlepiej wykorzystać do podnoszenia skoczków, więc nie powinni przyjmować rzutów. Tylni wioślarze, flankerzy i numer 8 są bardziej zwinnymi mniejszymi graczami, nadającymi się do sprzątania luźnych piłek, które nie są łapane w sposób czysty lub szybko poruszających się, aby wesprzeć gracza, który z powodzeniem złapał rzut z linii. Ktoś musi być skoczkiem i oczywiście bycie wysokim pomaga. Ponieważ wioślarze tylni muszą być zwinni, zwykle nie są zbyt wysocy. Dlatego też drugich wioślarzy (zwanych również kłódkami) są zwykle wysocy zawodnicy, którzy potrafią być dobrymi skoczkami. Zwróć uwagę, że prostytutka musi być krótsza niż rekwizyty, aby zawiesić je w scrumie, więc nie mogą być wysokie i dlatego nie nadają się do bycia skoczkami.

Tak więc przez proces eliminacji widzę, że najbardziej logicznym graczem pozostałym do wykonania rzutu jest dziwka. Nie są potrzebni na linii obrony i byliby najmniej przydatni jako napastnicy do uczestniczenia w samym lineoucie, więc zamiast tego uczą się umiejętności wykonywania rzutu z linii.

W prawach Związku Rugby nie widzę reguły określającej prostytutkę jako jedyną, która może rzucić się na boisko. artykuł wikipedii o lineoutach również nie mówi nic o takim prawie. Więc myślę, że każdy może rzucić się na lineout, jeśli chce.

artykuł wikipedii o pozycjach Rugby Union zawiera przegląd pozycji i ogólne cechy fizyczne, które ci zawodnicy powinien odnieść sukces w zadaniach zwykle przypisanych do tego stanowiska. Tak więc, ponieważ każda pozycja ma określone zadania, rozsądne jest założenie, że ci zawodnicy trenują je specjalnie, oprócz ogólnego zadania, które wszyscy mają. Ponieważ rzucanie na lineout wydaje się wymagać dużo treningu (różne rzuty i taktyka na wezwanie), powinno to być wykonywane przez wyszkolonych graczy, którymi są zazwyczaj dziwki.

Jak powiedziałem wcześniej, myślę, że osoba rzucająca piłkę nie jest zdefiniowana przez regułę, ale raczej przez naturalną optymalizację taktyki. Grałem w drużynach, w których flanker rzucał piłkę w linii.

Dodałbym, że nie ma ograniczeń co do liczby graczy w lineoucie i że wszyscy zawodnicy drużyny mają bądź tego częścią.

W rzeczywistości prostytutka nie zawsze rzuca piłką, jak widać, gdy na przykład obrońca podnosi piłkę i rozegra szybkie ustawienie dla kolegi z drużyny lub dla siebie.

Aby bezpośrednio odpowiedzieć na pytanie. Nie, każdy gracz może rzucić piłkę w linię. Zwykle jest to prostytutka przez większość czasu i powody, dla których zostały już tutaj wymienione. W swoim czasie gry i sędziowania widziałem następujących graczy wrzucających piłkę; otwarta boczna flanker, połowa scrumu i luźna podpórka głowy.

Kiedy grałem w rugby w klubie Balinasloe RFC, odbyliśmy kilka treningów pod okiem byłego reprezentanta Irlandii, Noela Mannionona, a jego filozofia dotycząca rzucania piłkarza była prosta. To gracz, który potrafił rzucić piłkę prosto iz największą dokładnością (nie zawsze była to prostytutka).

Kiedy grałem, w latach sześćdziesiątych / siedemdziesiątych skrzydłowy rzucał piłkę w ośmioosobowym lineoucie, więc w tamtym czasie z pewnością nie było prawa wymagającego od prostytutki rzucania piłki.

W dawnych czasach to skrzydłowy zazwyczaj rzucał, z wyjątkiem Francji, gdzie robiła to połowa scrumu.